بازتاب علوم غریبه (کیمیا، لیمیا، هیمیا، سیمیا، ریمیا) در ادبیات فارسی تا پایان قرن 9
thesis
- دانشگاه تربیت معلم - سبزوار - دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی
- author ندا حسین پور بوانلو
- adviser احمد خواجه ایم ابوالقاسم رحیمی
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1390
abstract
مقدّمه: حوزه ی دانش های نهانی یا علوم غریبه بسیار گسترده است و در گذر زمان نیز بر محدوده ی آن ها افزوده شده است. اخترشناسی، کیمیاگری، لیمیا، هیمیا، سیمیا، ریمیا، جفر، گونه های مختلف فال و طالع بینی، اسرار اعداد و حروف، رمل و سحر و جادو که بر عقیده ی عامّه ی مردم در برگیرنده ی تمامی انواع علوم غریبه است، گونه های مختلف و متنوع دانش های نهانی محسوب می شوند. زندگی انسان در این عالم هرگز خالی از گرفتاری و رنج نیست؛ به همین دلیل گاهی در کارها سرگردان می شود و نیاز به کمک غیبی دارد تا بتواند از حالت سرگردانی بیرون بیاید و دوباره سررشته-ی کارها را به دست بگیرد. برخی با استفاده از دعا و راز و نیاز با خداوند نوعی آرامش قلبی را در خود ایجاد می کنند و با عزم و اراده ی بیشتر به زندگی ادامه می دهند؛ امّا برخی دیگر برای رسیدن به آرامش درون و اطمینان خاطر به سوی فال و رمل و جفر و ... گرایش پیدا می کنند و می خواهند از طریق این علوم غریبه راه حلّ مشکلات خود را جستجو کنند. از طرفی، بیشتر دانش های نهانی برای آگاهی از آینده و حوادثی که اتفاق خواهد افتاد به کار گرفته می شوند. در واقع، پیش بینی و با خبر شدن از حوادث آینده برای همه آدمیان جاذبه دارد و همه می خواهند بدانند که آینده ی آنان و جامعه-شان چه خواهد شد؟ ولی در توان خود نمی بینند؛ لکن عدّه ای دست به پیش گویی می زنند و خود را با خبر از اسرار آینده معرّفی می کنند و افراد نیز به دلیل همان جاذبه ی درونی به سمت و سوی این گونه علوم کشیده می شوند. البته نگارنده قصد ندارد درستی یا نادرستی کارهای جادویی و اعمال علوم غریبه و همچنین موثّر یا بی تأثیر بودن طلسم ها و افسون ها و به حقیقت پیوستن پیش گویی ها را اثبات کند؛ بلکه این تحقیق فقط جنبه ی نظری دارد و در بخش های نخستین فهرستی از کارهای متداول در علوم غریبه و گونه های جادو از دیدگاه آگاهان از دانش های نهانی آورده شده است تا جنبه های مخفی و پنهان شده ی این دانش ها آشکار شود و آگاهی دقیق افراد از این علوم مانع از سواستفاده ی برخی افراد سود جو شود؛ چرا که علم به هر چیز بهتر از جهل به آن است.
similar resources
سیر داستانهای درونهای در ادبیات فارسی تا پایان قرن نهم
«روایت در روایت» یا «داستان درونهای» روایتی است که در روایتی دیگر، که به مثابة چهارچوبی برای آن است، درونهگیری شود. با وجود گستردگی آثاری که از این شگرد روایی بهره بردهاند، هیچ منبعی که فهرستی از این آثار را فراهم کرده باشد در دسترس نیست تا به استناد آن پژوهشگران بتوانند گامهای بعدی را برای شناسایی و بررسی نقش و کارکرد داستانهای درونهایِ ادب فارسی بردارند. از این رو پرسش این پژوهش برر...
full textبازتاب مقامات حضرت مریم(س) در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم
Quranic characters, including the Saint Mary, have always figured in texts of mysticism. The miracles attributed to her, the sending of heavenly food to her, and the fruition of the dried palm-date, indicate for mystics her exalted statues, her attainment of spiritual positions such as Welāyat (Sainthood), khilāfat al-kobra (great saintship), patience (Sabr), trust in God (Tawakkol), voluntary ...
full textتحلیل بازتاب آیة تجلی در متون عرفانی فارسی تا پایان قرن هفتم
الفاظ و معانی بلند قرآن کریم، سرشار از اصطلاحات و رمزهایی است که بیشتر، شالوده و بنیان عرفان اسلامی را تشکیل میدهد. آیة رؤیت یا آیة تجلی (اعراف: 143) یکی از پرکاربردترین آیات قرآن کریم در تبیین مبانی عرفانی است. شرح معراج موسی(ع) و قرارگرفتن در خطاب «لنترانی»، در متون عرفانی منظوم و منثور فارسی بازتاب بسیاری داشته است. عارفان به تفسیر و تحلیل اندک و سادة مفسران از این آیه بسنده نکردهاند. آنا...
full textبازتاب معراج پیامبر(ص) در شعر فارسی از آغاز تا پایان قرن هشتم
سخن گفتن در مورد عروج آسمانی آخرین سفیر الهی، اگرچه محال نیست، امّا بس مشکل مینماید، سفری که در جهانی فراتر از زمان و مکان اتفاق افتاده است. معراج داستان سفر انسان به عالم ملکوت است. انسانی که شاه بیت غزل آفرینش است و آفریدگار هستی پس از خلقتش خود را با صفت احسنالخالقین ستود. موجودی شگفتانگیز و دو بُعدی، از سویی آسمانی و از دیگر سو زمینی و پیوسته درصدد بازگشت به خاستگاه اصلی خویش، زیرا مرغ باغ...
full textبازتاب عرفانی سیمای زلیخا در ادبیات فارسی تا پایان قرن نهم هجری
یکی از دلایل پیدایش و شکل گیری زبان عرفانی،رویکرد تأویلی است که در قرآن وجود دارد؛ زیرا در قرآن، بخش زیادی از مفاهیم در قالب داستان بیان شده است. تفاسیر عرفانی نیز که غالباً صورت تأویلی دارند، از داستان های قرآنی در تبیین مفاهیم عرفانی بهره برده اند.در این میان،داستان حضرت یوسف(ع)، از جمله داستانهایی است که وجوه عرفانی فراوانی دارد و از شخصیتها و حوادث داستان در راستای بیان مفاهیم عرفانی بهر...
15 صفحه اولMy Resources
document type: thesis
دانشگاه تربیت معلم - سبزوار - دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023